πωρώνω

πωρῶ, -όω, ΝΑ [πῶρος]

1. μεταβάλλω κάτι σε πώρο, απολιθώνω

2. συγκολλώ και θεραπεύω κάταγμα ενός οστού με τον σχηματισμό οστέινου πώρου

3. (συν. το παθ.) πωρώνομαι και πωροῡμαι, -όομαι

μτφ. γίνομαι ηθικά αναίσθητος, ασυνείδητος

4. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) πωρωμένος, -η, -ο, και πεπωρωμένος, -η, -ο(ν)

μτφ. ο ηθικά αναίσθητος, ο ασυνείδητος (α. «πωρωμένος άνθρωπος» β. «ἦν αὐτῶν ἡ καρδία πεπωρωμένη», ΚΔ.)

αρχ.

παθ. α) (για νερό) μεταβάλλομαι σε πώρινο λίθο μέσα σε κύστη

β) σκληραίνω

γ) συμπυκνώνομαι

δ) (για σάρκα) ναρκώνομαι, αναισθητοποιούμαι

ε) (για οφθαλμούς) μτφ. τυφλώνομαι, ιδίως από κάποιο πάθος («πεπώρωνται γὰρ ἀπὸ ὀργῆς οἱ ὀφθαλμοί μου», ΠΔ.).